Manastir Bukovo: Vekovni čuvar duhovnosti Timočke Krajine (FOTO)

Manastir Bukovo, smešten u idiličnom pejzažu Timočke Krajine, nedaleko od Negotina, predstavlja jedan od najznačajnijih duhovnih centara istočne Srbije. Ovaj manastir, koji pripada Eparhiji timočkoj, ima bogatu i složenu istoriju koja se proteže kroz različite epohe, od ranog hrišćanskog perioda pa sve do današnjih dana.

Prema dostupnim istorijskim izvorima, manastir je bio deo Justinijane Prime, arhiepiskopije osnovane 535. godine naređenjem cara Justinijana I. Ova arhiepiskopija, sa sedištem u Skoplju, bila je važan religijski centar za celu regiju. U to vreme, manastir Bukovo verovatno nije služio samo kao mesto molitve, već i kao centar okupljanja hrišćanske zajednice.

Kroz vekove, manastir Bukovo je često menjao svoju crkvenu jurisdikciju. Nakon raspada Justinijane Prime, manastir dolazi pod upravu Ohridske arhiepiskopije, osnovane 1014. godine, koja je obuhvatala veliki deo Balkana. Tokom osmanske vlasti, manastir je bio pod jurisdikcijom Vidinske eparhije, a nakon ukidanja Pećke patrijaršije 1766. godine, potčinjen je Carigradskoj patrijaršiji.

Prisajedinjenje Srbiji i epoha obnove

Prisajedinjenje Timočke Krajine Srbiji obeleženo je sultanovim hatišerifom iz 1830. godine, koji je priznao autonomiju Srbije u izboru crkvenih poglavara. Knez Miloš Obrenović iskoristio je ovu priliku da 1833. godine saopšti o prisajedinjenju Timočke Krajine, čime je počela nova era za manastir. Godine 1834, nakon formalnog prisajedinjenja, rukopoložen je prvi episkop timočki G. Dositej Novaković, čime je započeta duhovna obnova manastira. Manastir Bukovo je obnovljen 1837. godine, uz značajnu donaciju kneza Miloša, koji je poklonio zvono manastiru, simbolizujući obnovljeni duhovni život.

 

Svedok tajnih sastanaka pred slom Osmanskog carstva

Manastir Bukovo svedočio je i pripremama za Prvi balkanski rat, služeći kao mesto tajnih pregovora između Srbije i Bugarske. Tokom 1910. godini, Nikola Pašić i Aleksandar Malinov održali su tajni sastanak u ovom manastiru, a 1912. godine generali Radomir Putnik i Ivan Fičev potpisali su vojnu konvenciju za zajednički rat protiv Osmanskog carstva. 

Tokom Prvog svetskog rata, manastir je doživeo bugarsku okupaciju koja je uključivala pljačku i uništavanje imovine.

 

 

Golgota tokom i nakon Drugog svetskog rata

Tokom Drugog svetskog rata, uprkos teškim ratnim okolnostima, manastir Bukovo je bio utočište i podrška za mnoge ljude u nevolji. Manastirsko bratstvo je, koliko je to bilo u njegovoj moći, pružalo duhovnu i materijalnu pomoć unesrećenima iz Negotina i drugih delova zemlje. Pored toga, manastir je kontinuirano podržavao narodnu kuhinju u Negotinu, lokalnu bolnicu, dečji i izbeglički dom, šaljući humanitarne pakete zarobljenicima u nemačkim logorima svakog meseca.

Manastir Bukovo takođe je pružao utočište mnogim izbeglim monasima, izbegličkim porodicama. Uprkos teškoćama, bratstvo je uz Božju pomoć uspelo da preživi ratne strahote, a sam manastir bio je više puta opljačkan.

Međutim, oslobođenje 1945. godine donelo je nove izazove. U novembru te godine, na osnovu zakona o agrarnoj reformi i eksproprijaciji, nova vlast je oduzela manastiru veći deo zemljišta. Od prvobitnih 376 hektara, manastiru je ostavljeno samo 10 hektara u neposrednoj blizini. Ova promena značajno je uticala na sposobnost manastira da nastavi sa svojim delatnostima i podrškom zajednici.

Moderni period i savremeni značaj

Nakon decenija koje su protekle u šikaniranju od strane lokalnih komunističkih vlasti, do osamdesetih godina 20. veka, manastir je doživeo niz obnova, uključujući rekonstrukciju konaka i obnavljanje crkvenih objekata.

Takođe, manastir je postao važan kulturni i duhovni centar, gde se redovno odvijaju bogosluženja i gde se neguje monaški život. Danas brastvo čini osam monaha, koji vode računa kako o duhovnom tako i o privrednom životu svetinje.

 

 

 

Manastir danas nastavlja da igra značajnu ulogu u duhovnom životu Timočke Krajine, uz razvijene vinograde i proizvodnju vina, što predstavlja i ekonomski doprinos lokalnoj zajednici.  A monaštvo manastira Bukovo neumorno radi na očuvanju jedne od najređih i najspecifičnijih sorti grožđa u svetu - crne tamjanike. 

 

Bonus video

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi