Đuzepe Verdi, kompozitor koji je za života napravio utočište za ostarele muzičare

Život italijanskog kompozitora bio je obeležen čudnim okolnostima od samog rođenja. Đuzepe Verdi rođen je u okolini Parme 1813.godine. U to vreme su tim prostorima besneli ratovi. Te godine, kada je Napoleno izgubio bitku kod Lajpciga, njegovi vojnici su ušli i u seoce gde je živela Verdijeva porodica.

Pred besnim vojnicima, žene sa decom su se sklonile u crkvu a kako za jednu od njih nije bilo mesta, popela se u zvonik, noseći u naručju tek rođenog dečačića. Vojska je napravila pokolj i preživela je samo žena iz zvonika i njen sin, Đuzepe Verdi.

Kako je u to vreme tim delom Italije vladala Francuska, Đuzepe je u knjige rođenih zaveden pod francuskim imenom Žozef Fortunin Fransoa.

Gotovo kao i Mocart, Đuzepe Verdi je vrlo rano pokazao izvanredan muzički talenat. Već sa 11 godina svirao je orgulje u lokalnoj crkvi i uglavnom je bio samouk. Pokušao je da upiše Konzervatorijum u Milanu ali nije primljen jer je već bio znatno stariji i što nije znao da svira klavir.

Sudeći po statistikama, Verdijeve tri opere “Travijata”, “Rigoleto” i “Aida” su najizvođenije na svetu – godišnje se otpevaju 300-400 puta širom planete. Jedna druga statistika pokazuje da je najpopularnija Verdijeva tema na mobilnim telefonima „Trijumfalni marš“ iz opere „Aida“.

U jednom pismu, vajar i političar Đulio Monteverde, je kompozitora upitao koje mu je omiljeno delo. Maestro je odgovorio da je to „dom koji je sagradio za penzionisane muzičare“.

Đuzepe Verdi je u blizini Milana izgradio bolnicu kao i starački dom za muzičare. Zamislio je to kao utočište za muzičare „koje sreća ne favorizuje ili koji, kada su bili mladi, nisu posedovali vrlinu štednje“.

Njegova želja je bila da se vila otvori kada on umre. Godinu dana posle njegove smrti, u kuću se uselilo prvih devet gostiju. U narednih nekoliko decenija, honorari od Verdijevih 27 dela plaćali su izdržavanje stanovnika, uključujući medicinske troškove i održavanje zgrade. Tokom 119 godina postojanja, u vili je boravilo 1.500 umetnika.

Dom je takođe Verdijev muzej, koji sadrži njegovu odeću, pisma i slike koje je naručivao od siromašnih umetnika. Kompozitor je u blizini, pošto je sahranjen u dvorištu kuće, zajedno sa svojom suprugom Đuzepinom Streponi.

Kada je umro, u januaru 1901.godine, veliki broj ljudi je izašao na ulice a horom od 800 ljudi je tog dana na ulici dirigovao Arturo Toskanini.

Danas većinu troškova pokrivaju investicije Fondacije Đuzepe Verdi a stanovnici plaćaju koliko su u mogućnosti. U njoj borave evropski muzičari stariji od 65 godina. U „Verdijevoj kući“, kako još popularno zovu ovu vilu, mladi muzičari često održavaju koncerte.

Pročitajte i ovo:

Ubistvo pod maskama: Kako je atentat na kralja bio inspiracija Verdiju za čuvenu operu

Đakomo Pučini: Životna arija kompozitora koji je ostao bez glasa

Marija Kalas: Prva i poslednja grčka boginja opere

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi