Ko će snositi posledice otkrivanja groba Svetog Nikole? Sve je više hrišćanskih svetinja koje su na Bosforu neprihvatljive! (FOTO/VIDEO)

Arheološko otkriće grobnog mesta Svetog Nikole u Turskoj definitivno je jedno od najvećih u 21. veku.

U pitanju je mesto Demre, gde je nekada davno postojala drevna crkva, čime je potvrđena ranija teorija da je Sveti Nikola živeo i umro u Turskoj.

Ova vizantijska crkva podignuta je između 5. i 12. veka i okružena je statuama Svetog Nikole, a između ostalog je dodata na Uneskovu listu svetske baštine 1982. godine.

Profimedia

Kada je reč o ostacima hrišćanstva, ovo je samo još jedan dokaz da su Turci kroz istoriju činili svojske napore da ga "izbrišu", iako je opšte poznato da je prostor današnje evroazijske zemlje obilovao crkvama koje su, između ostalog, posredstvom prirodnih promena i podizanja nivoa mora otišle u zaborav.

Ipak, ovog puta se to nije dogodilo. Regionalni odbor za očuvanje kulturnog nasleđa Antalije utvrdio je da je gornji otvor kupole, za koji se smatra da je ostao nedovršen u crkvi Svetog Nikole, isti kao i arhitektura crkve Groba Gospodnjeg, gde je Isus Hristos bio razapet.

Predsednik Odbora prof. dr Osman Eravšar, objašnjavajući da je ovo najvažnije otkriće i nalaz u vezi sa tačnom lokacijom njegovog groba, rekao je da je Isusova freska otkrivena na tlu gde je Sveti Nikola kročio.

Tim povodom najavio je nova otkrića od velikog značaja u crkvi u Demreu, nazvanoj po Svetom Nikoli koji je rođen i koi je živeo u Antaliji.

Eravšar je istakao da je crkva podignuta u 7. ili 8. veku nad ranom crkvom čiji je episkop bio Sveti Nikola, koja je tokom srednjeg veka bila poplavljena s porastom mora. 

Eravšar je dodao da nova otkrića pripadaju ranoj crkvi, koja je bila zakopana pod aluvijalnim nanosima iz perioda kada je živeo Sveti Nikola.

Poslednje ovakvo otkriće (pre groba Svetog Nikole), koje potkrepljuje činjenicu da je današnja bosforska država obilovala hrišćanskim gradovima i bogomoljama, objavljeno je sredinom godine na jugoistoku Turske.

Tada je pronađen podzemni grad koji je izgrađen pre skoro 2.000 godina i mogao je da bude dom za do 70.000 ljudi. 

Podzemni kompleks je možda bio zaštićen prostor koji je ranim hrišćanima poslužio kao utočište da bi izbegli rimski progon.

Artefakti pronađeni u pećinama, uključujući novčiće iz rimskog doba i uljane lampe, ukazuju na to da je podzemni kompleks izgrađen negde u 2. ili 3. veku nove ere.

Hrišćanstvo nije bilo zvanična religija u 2. veku i porodice i grupe koje su prihvatile hrišćanstvo uglavnom su se sklanjale u podzemne gradove da bi izbegle progon Rima.

Opet, to je sve nekako prošlo "ispod žita", kao nešto što datira iz drevnih vremena, bez prevelikih indikacija da su hrišćani ti koji su učestvovali u rastu i razvoju teritorije današnje Turske.

Poslednji udarac na hrišćanstvo i pripadnike te religije širom sveta jeste pretvaranje Aja Sofije u džamiju, koja je prethodno bila muzej, a na sve to - sagrađena kao hrišćanska crkva.
 

Davne 532. godine je rimski car Justinijan, koji se nastanio u Konstantinopolju, dao nalog za gradnju crkve "kakve nije bilo od vremena Adama i kakve nikada i nigde više neće biti". 

Čak 10.000 radnika dalo se na posao, a 15 godina kasnije osveštana je ova građevina. Hiljadu godina ovo je bila najveća crkva hrišćanskog sveta.

Justinijan je u crkvu Aja Sofiju ugradio 150 tona zlata. Prvobitna konstrukcija je ipak doživela prepravke, a ubrzo je postala "državna crkva". Od sredine 7. veka tu su krunisani skoro svi vladari Vizantije.

Vizantijsko carstvo sa sedištem u Konstantinopolju propalo je 1453. Osmanlijski sultan Mehmed II osvojio je grad i proglasio Aja Sofiju džamijom. Krstovi su zamijenjeni polumesecom i zvezdom, oltar i zvona su uklonjeni, mozaici i freske obojene. 

Predsednik Turske Mustafa Kemal Ataturk je 1934. Aja Sofiju pretvorio u muzej. Tada su izvedeni opsežni radovi na restauraciji objekta. Mozaici iz vizantijskog doba ponovo su otkriveni i posebno se vodilo računa da se ne unište naknadno ugrađena islamska obeležja.

Istorija Aja Sofije vidljiva je na svakom koraku, natpisi "Muhamed" i "Alah" nalaze se odmah uz fresku Bogorodice i Isusa u njenom krilu koja je od pomenute 2020. prekrivena zastavama. 

Najupečatljivija freska u Aja Sofiji je iz 14. veka, a nalazi se u južnom delu objekta. Iako nije očuvana u celini, jasno se vide lica. U sredini se nalazi Isus, prikazan kao vladar sveta, Marija s leve i Ivan s njegove desne strane.

Iako je protivljenje pravoslavnih patrijarha bilo snažno uoči najave da će Aja Sofija postati džamija, to prosto nije imalo dovoljno snažan uticaj da čitav proces prekine.

Aja Sofija je od pre dve i po godine opet islamska bogomolja i najverovatnije se narednih godina neće menjati.

Ono što je definitivno, činjenica i nepobitno, jeste da je na prostoru nekadašnje Vizantije hrišćanstvo ostavilo tragove koji će se tek pronalaziti i veličati religiju kao takvu, bez obzira na to što vlast u Turskoj pokušava da "zakopa" određene dokaze. 

Aja Sofija će za vernike uvek biti hrišćanska crkva, a što se tiče Svetog Nikole, sa nestrpljenjem milioni čekaju nove, zapanjujuće informacije.

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi