Ksanadu, prestonica iz sna Kublaj-kana i drevni grad o kojem je pisao Marko Polo

Ksanadu, poznat i kao Šangdi, je arheološko nalazište od izuzetnog značaja pod zaštitom UNESCO, a ovaj grad  bio je letnja prestonica Kublaj-kanovog Mongolskog carstva od 1263. do 1273. godine. Grad površine od oko 25.000 hektara je bio jedinstven pokušaj spajanja nomadske mongolske i kulture Han Kineza. Sastojao se od četvougaonog spoljašnjeg grada, unutrašnjeg grada i palate. Danas su od palate ostali samo donji delovi zidova i terasa od opeke u središtu unutrašnjeg grada.

Marko Polo o drevnom gradu

Grad je bio važno mesto zaustavljanja i na Putu svile, u kom su boravili mnogi strani izaslanici, među kojima i Marko Polo 1275. godine. Njegov opis Ksanadua je i najobimniji, a on spominje palatu u mermeru i pozlaćenim sobama ispunjenim figurama ljudi i životinja, te unutrašnji grad kao park prepun brojnih vrsta životinja i ptica koje su služile kao hrana carskim jastrebovima i sokolovima.

U unutrašnjem gradu nalazile su se razne zgrade, manastiri i hramovi kao što su budistički hram Huaiun i tibetanski hram Kianiuan.

Spoljašnji grad je bio podeljen na dva regiona, donji deo bio je poznat kao Ksinei i tamo je mongolski narod postavljao šatore i priređivao gozbe u “ira ordo”.

Kublaj-kanov grad iz sna, čuven po lepoti i romantičnosti, bio je izgrađen u skladu sa feng šui principima, oivičen sa brdima na severu i rekom na jugu. Grad je dizajnirao Liu Bingzhong.

U gradu u kom je uspostavio i dalje širio svoju vlast, Kublaj-kan je vodio i mnoge verske rasprave. Tibet je 1239. godine ušao u sastav Mongolskog carstva, a Ksanadu je poznat i kao mesto odakle se širio tibetanski budizam  koji je i danas većinska religija u Mongoliji.

Godine 1368. Ksanadu je osvojila dinastija Ming. Grad prvo služio kao vojno utvrđenje, ali je do 1430. godine bio potpuno napušten. Iako su kameni ostaci grada preživeli do 19. veka, kasnije su gotovo potpuno nestali.

Ko je bio Kublaj-kan?

Kublaj-kan je poslednji Veliki kan mongolskog carstva i osnivač dinastije Juan.

Kublaj je bio unuk Džingis-kana. Kada je njegov brat Mongke 1251. postao kan, on je dobio na upravu južne teritorije mongolskog carstva. Mongke mu je 1258. poverio komandu nad istočnom armijom sa zadatkom da mu pomaže u napadu na Kinu. Mongke umire 1259, ali i pored bratovljeve smrti Kublaj nastavlja sa ratom. Uskoro posle toga dobija vest da se njegov mlađi brat proglasio za kana. Kublaj brzo sklapa mir sa Kinom i vraća se u Mongoliju. Kako su se i on i njegov brat proglasili za kana 1260. godine dolazi do rata i posle tri godine Kublaj odnosi pobedu.

Za vreme njegove vladavine carstvo je podeljeno u četiri kanata koji su svaki imali svog posebnog kana pod vrhovnom vlašću velikog kana. Za vreme Kublaj-kana Mongolsko carstvo je dobilo svoje najveće granice osvajanjem Kine koje je završeno 1279. godine konačnom pobedom nad dinastijom Sung.

Kublaj-kan je 1271. godine zvanično osnovao dinastiju Juan i za glavni grad proglasio Peking. Da bi ujedinio Kinu pokrenuo je veliku ofanzivu protiv ostataka država dinastije Sung, koju je konačno osvojio 1279. godine. Za vreme njegove vladavine došlo je do ekonomskog rasta popravljanjem velikog kanala i širenjem mreže puteva.

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi