Arheolozi iskopali dokaz: Stari Rimljani ludovali uz halucinogenu drogu iz biljke koja raste i kod nas
Holandski istraživači su potvrdili ideje da su stari Rimljani imali blizak konakt s narkoticima iz prirode
Na severnim granicama drevnog Rimskog carstva, gde se civilizacija susretala s divljinom, otkriveni su tragovi jedne neobične prakse koja baca novo svetlo na život i običaje tadašnjih stanovnika. U srcu ove priče nalazi se crna bunika, misteriozna biljka čije su halucinogene i potencijalno smrtonosne osobine intrigirale i najumnije glave antičkog sveta, uključujući i samog Plutarha, koji je njene efekte opisao ne kao pijanstvo već kao "otuđenje uma ili ludilo".
Ovo fascinantno otkriće došlo je zahvaljujući naporima holandskih naučnika, zoologa Maike Grot i Martijna van Hasterena te arheobotaničarke Laure I. Koistre, čiji je rad objavljen u prestižnom časopisu "Antiquity". Njihova istraživanja na arheološkom nalazištu Houten-Castellum u Holandiji, naseljenom od 6. veka pre nove ere do 2. veka nove ere, razotkrila su ne samo kako su drevni Rimljani koristili ovu opasnu biljku već i koliko duboko su bili povezani s prirodom i njenim tajnama.
Pročitajte još:
Među pronađenim predmetima ističe se korpa ili ribarska zamka iz perioda 90-110. godine nove ere, zakopana licem nadole zajedno s biljkom i uglačanom, izdubljenom butnom kosti ovce ili koze. Unutar kosti, koja je služila kao svojevrsni kontejner, zapečaćen čepom od brezove kore pomoću katrana, pronađeno je oko 1.000 semenki biljke crne bunike. Drugi nalaz, iz jame za vodu datirane između 70. i 100. nove ere, sadržao je pored delimičnog skeleta krave, lobanje psa, žičani broš i keramiku, dodatne primere semenki ove biljke.
Deo ceremonije
Ovi nalazi nisu samo arheološki kuriozitet; oni su prozori u drevni svet koji je bio mnogo složeniji i zanimljiviji nego što smo možda pretpostavljali. Naučnici sugerišu da su ovi objekti bili deo rituala "ponude za napuštanje", ceremonije kojom se obeležavao kraj naseljavanja seoske kuće, kada bi dom bio srušen, a deo njegovog sadržaja namerno zakopan.
Crna bunika poznata širom antičkog sveta
Fiziološke reakcije na crnu buniku dobro su dokumentovane u celom drevnom mediteranskom svetu.
Rimski pisac Plinije Stariji govorio je o lekovitim, halucinatornim i potencijalno smrtonosnim efektima biljke, napominjući da, iako se može koristiti za lečenje bolesti koje se kreću od kašlja do groznice, lek takođe može izazvati ludilo i poremećaj.
Grčki i rimski lekar Dioskorid je napisao da crna kokošinja i njeni bliski rođaci mogu da ublaže bol, ali da izazovu dezorijentaciju kada se kuvaju.
Ovi nalazi podstiču nova razmišljanja o tome kako su drevni narodi koristili biljke iz svoje okoline ne samo za ishranu i lečenje već i za duhovne i rituale svrhe. Ova priča o crnoj bunici, dakle, nije samo priča o drevnoj drogi; ona je priča o povezanosti čoveka s prirodom, o znanju koje se proteže kroz vekove i o misterijama koje i dalje čekaju da budu otkrivene. Kroz prizmu naučnog istraživanja, stari običaji i verovanja dobijaju novi život, podsećajući nas na složenost i bogatstvo ljudske istorije.
Bonus video:
Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.
Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi
Komentari