Srpkinja zbog koje se turski sultan ubio: Ko je bila princeza Olivera, koja dobija ulicu u Beogradu

Grad Beograd doneo je danas odluku da jedna prestonička ulica dobije ime po princezi Oliveri.

Na taj način se, kako je istakao zamenik gradonačelnika Goran Vesić, nastavlja sa politikom da ljudi koji su važni za razvoj našeg društva dobiju ulice. 

- Princeza Olivera bila je primer žrtvovanja i mučeništva za svoj narod - istakao je Vesić i dodao da će Ulica Petra Zrinjskog u Zemunu biti preimenovana u Ulicu princeze Olivere.

Printscreen/ Google maps

Ko je bila princeza Olivera?

Olivera je rođena 1373. godine, kao najmlađa kći kneza Lazara Hrebljanovića i kneginje Milice, čukununuke Vukana Nemanjića. Imala je četiri starije sestre Maru, Jelenu, Draganu i Teodoru, i dva brata Stefana i Vuka.

Dvanaest godina godina, od 1390. do 1402, provela je u haremu osmanskog sultana Bajazita Prvog, kao zalog miru između njene porodice i Osmanskog carstva. Jedno vreme je čak bila u zarobljeništvu mongolskog emira Tamerlana, kao zatočenica nesrećnih okolnosti posle Angorske bitke.

Posle bitke na Kosovu, 1389. godine, Srbijom je, u ime maloletnog kneza Stefana Lazarevića, vladala kneginja Milica. Zato je kneginja težinu odluke o vazalstvu Turcima i davanju kćerke Olivere u harem, podelila sa preživelim plemstvom i crkvenom jerarhijom, te je tako konačnu odluku o slanju Olivere u sultanov harem doneo Državni sabor.

Wikipedia

Pored toga što je morala svoju ćerku da pošalje Bajazitu, Lazarevići su se obavezali i na vazalne obaveze prema Osmanlijama, a to je podrazumevalo plaćanje godišnjeg danka i redovno izvršavanje vojnih obaveza. Zbog žrtve koju je Olivera podnela, a kako svedoči istorija, put iz rodnog Kruševca ka Drenopolju, srpski narod je posuo ružama, a čuli su se povici: "Alal vera, Olivera".

Harem se nalazio u tadašnjoj evropskoj prestonici Osmanlija, u Drenopolju (Jedrenu), na reci Marici, oko 250 kilometara istočno od Kruševca.

"Umela je da izbori šta se moglo"

Iako nije bila ni prva hrišćanka, a ni plemkinja u tom haremu, mnogi su isticali da nijedna sultanije pre nje, a koja nije prešla u islam, nije uspela da stekne takav uticaj.

Navodili su da je Olivera bila "dovoljno mudra da zna do koje granice sme da ide i šta može da dobije", te da je za svoju porodicu "umela da izbori šta se moglo".

Malobrojni pisani izvori iz tog doba otkrivaju da je Olivera s vremenom stekla poseban položaj i snažan uticaj na Bajazita. Među stotinama žena u haremu Olivera je postala jedna od četiri sultanove zakonite žene — kadune. U istorijskim izvorima se navodi da je svoje mesto u haremu i sultanovom srcu često koristila da pomogne svome napaćenom narodu i državi.

Printskrin/facebook

Potom je vreme učinilo svoje i između njih dvoje se ipak rodila ljubav.

Za sve vreme boravka u haremu Olivera je ostala u pravoslavnoj veri. Posle bitke kod Angore (Ankare) 1402, gde je tatarski emir Tamerlan naneo težak poraz Osmanlijama i zarobio sultana Bajazita, zarobljena je i Olivera.

Prema osmanskoj tradiciji, Bajazit je 8. marta 1403. u tatarskom ropstvu na kraju izvršio samoubistvo zbog sramote koja je bila nanesena Oliveri, a ona je iste godine oslobođena iz zatočeništva, zahvaljujući poslanstvu koje je njen brat Stefan Lazarević, tada već despot, poslao Tamerlanu.

Vratila se u Srbiju 1403. godine i nešto kasnije se trajno nastanila na dvoru svoga brata despota Stefana u tadašnjoj prestonici Beogradu.

Princeza Olivera nije se više udavala i nije imala potomaka. Poslednji put ona se pominje u dokumentima iz 1443, kao i da je godinu dana kasnije preminula, međutim niko ne zna gde je sahranjena.

Film o životu princeze Olivere snimljen je 2013. godine.

Pored imenovanja ulice princeze Olivere, danas su na sednici Skupštine grada Beograda donesene i odluke da se imenuju ulice po drugim važnim ličnostima, a usvojen je i naziv Obala jasenovačkih žrtava.

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi