Naučna zajednica ga još uvek nije priznala, a sve je zastupljeniji: Da li ste čuli za sindrom hikikomori?

Da li ste nekada čuli za termin hikikomori? Prvi put ga je 1998. godine upotrebio japanski psihijatar Tamakija Saitoa, međutim, hikikomori sindrom još uvek nije priznat od strane naučne zajednice.

Socijalna izolacija je osnovna karakteristika ovog sindroma, što znači da se pojedinci zaključavaju u svoju sobu, odbijajući svaki vid društvene interakcije.

Zapravo je u pitanju novi oblik društvene izolacije i socijalnog povlačenja, a obolela osoba sebi zabranjuje svaki vid kontakta sa spoljnim svetom, čak i na duže periode, što podrazumeva prestanak svakog oblika komunikacije, pa čak i napuštanje školskih, vannastavnih i radnih aktivnosti.

Ipak, bitno je da hikikomori stanje ne mešate sa stanjima poput depresije, anksioznosti, ili zavisnosti od interneta.

Simptomi kao i u drugim oboljenjima

Socijalna izolacija je simptom koji se može naći i u drugim psihijatrijskim stanjima kao što su šizofrenija, depresija, anksioznost. 

Da bismo govorili o hikikomoriju, potrebno je kod pojedinca prepoznati stanje potpune društvene otuđenosti u trajanju od šest meseci, disforiju, odnosno blažu formu depresivnog poremećaja, zavisnosti od interneta, gubitak motivacije, promenu ritma spavanja i buđenja.

Freepik

Ne postoji specifičan uzrok 

Prema mišljenju stručnjaka, na njegovu pojavu utiču različiti faktori, pa ovaj sindrom može da se opiše kao višedimenzionalni fenomen koji može da proiziđe iz porodične dinamike, previše zaštitnički nastrojenih roditeljia, roditelja koji zanemaruju svoju decu, izloženosti nasilju u okruženju, osobina ličnosti, kao i zbog uticaja socikulturnih faktora, odnosno promena u načinu komuniciranja sa ljudima sa pojavom interneta, očekivanja društvenog ispunjenja, ili zahteva školskog sistema.

Zbrinjavanje osobe zahteva pravovremenu reakciju porodice i izuzetno dobru saradnju roditelja sa lekarima. 

Terapijska intervencija bi mogla da bude potrebna, sa ciljem vraćanja osobe u društveni krug, razbijanja izolacije i ponovnog balansiranja aktivnosti pojedinca u društvu. 

Da bi se to postiglo, mogla bi da bude potrebna hospitalizacija, psihoterapija ili neki farmakološki tretmani. Prema japanskim istraživanjima, lečenje osoba sa hikikomori sindromom u najvećem broju slučajeva je uspešno.

BONUS VIDEO:

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi