Na današnji dan ustoličen je patrijarh Irinej: Kosovo nazvao svetom srpskom zemljom i obećao da će centar SPC ostati u Peći!

 Čovek blagih reči i čvrstih dela

Rođen je 1930. godine u selu Vidova, kod Čačka.

Prilikom krštenja je dobio ime Miroslav. Njegov otac Zdravko – koji se bavio muzikom kao harmonikaš – tragično je nastradao 1936. godine. 

Njegova majka Milijana zamonašila se 1970. godine i uzela monaško ime Nina. Bila je monahinja manastira Jovanje.

Završio je osnovnu školu u rodnom selu, potom gimnaziju u Čačku, Prizrensku bogosloviju 1951. godine, a zatim Bogoslovski fakultet u Beogradu. Po završenim studijama je otišao na odsluženje vojnog roka.

Zamonašio ga je patrijarh srpski German u manastiru Rakovica i rukopoložio ga u čin jerođakona (24. oktobra 1959. godine). U čin jeromonaha je rukopoložen tri dana kasnije na praznik Svete Petke 27. oktobra 1959. u Bogorodičinoj crkvi Ružici u Beogradskoj tvrđavi.

Od 1959. do 1968. godine je bio profesor Prizrenske bogoslovije. Završio je postdiplomske studije u Atini, gde je otišao školske 1962/63. godine. Posle toga je postavljen za upravnika Monaške škole u manastiru Ostrogu. Ponovo je bio profesor i rektor bogoslovije u Prizrenu 1971—1974. godine.

AP Photo/Darko Vojinović

Maja 1974. izabran je za vikarnog episkopa moravičkog, vikara patrijarha Germana.

Za episkopa niškog izabran je na zasedanju Svetog arhijerejskog sabora, koji je zasedao od 21. do 28. maja 1975. godine. Na tron eparhije niške ustoličen je u Sabornoj crkvi u Nišu 15. juna 1975. godine.

Između 2003. i 2005, kao i tokom 2009. i 2010. godine bio je član Svetog arhijerejskog sinoda Srpske pravoslavne crkve.

Nakon smrti patrijarha Pavla 15. novembra 2009. godine, kao mogući novi poglavari Srpske pravoslavne crkve pominjani su mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije, episkop bački Irinej i episkop niški Irinej. Njih trojica su se našla u najužem izboru kada je 22. januara 2010. godine Izborni sabor Srpske pravoslavne crkve odlučivao o izboru novog patrijarha. 

Njihova imena su stavljena u tri zapečaćene koverte, a one u Sveto pismo. Pošto je prizvan Sveti duh, jednu kovertu je izvukao arhimandrit Gavrilo, iguman manastira Lepavina, a Irinejevo ime kao novog patrijarha je pročitao episkop šabački Lavrentije.

Administrativno ustoličenje novog patrijarha je održano 23. januara u Sabornoj crkvi u Beogradu.

U januaru 2020. godine svečano je proslavio 60 godina monaškog, 45 godina episkopskog i 10 godina patrijarškog staža.

Preminuo je 20. novembra 2020. godine u Vojnomedicinskom centru na Karaburmi, usled pogoršanja zdravstvenog stanja izazvanog koronavirusom.

Sahranjen je u kripti Hrama Svetog Save.

AP photo

Ono što je Jerusalim za Jevreje, za Srbe je pećki tron

Značaj Pećke patrijaršije ogleda se u tom što je vekovima bila ne samo duhovno, već i kulturno središta srpskih država.

Ona svedoči i o kontinuitetu jedne od najznačajnijih ustanova koja je stožer našeg identiteta kao naroda, a to je Srpska pravoslavna crkva koja se tako naziva od 1920, a pre se nazivala Arhiepiskopija Pećka, odnosno Pećka patrijaršija.

Pećki patrijarh je imao i političku ulogu tokom ranijih vekova, u vreme nestanka srpske države, a Pećka patrijaršija je bila svetionik svim drugim crkvama.

Pećka patrijaršija predstavlja temeljac srpske istorije, ono što je Jerusalim za Jevreje, za Srbe je upravo ova svetinja.

Posle pada Srpske despotovine (1459) i smrti patrijarha Arsenija II (1463), patrijaršija je bila ukinuta, a njeno područje potčinjeno Ohridskoj arhiepiskopiji.

Profimedia

U obnavljanju Pećke patrijaršije 1557, navodno, imao je ulogu Mehmed-paša Sokolović, kasnije turski veliki vezir, poreklom Srbin.

Njegov rođak Makarije postao je prvi patrijarh obnovljene patrijaršije.

Pećka patrijaršija je stradala i za vreme austro-turskog rata tokom 17. i 18. veka, kada su ove oblasti napustili mnogi Srbi, pa i patrijarh Arsenije III Čarnojević, 1776.

Posle ponovnog uspostavljanja jedinstva Srpske pravoslavne crkve 1920, obnovljena je i tradicija ustoličenja u pećki tron.

Prvi patrijarh koji je tamo ustoličen u 20. veku bio je Dimitrije (Pavlović) 1924.