Bio je jedan od najvećih pisaca i hroničara srpske prestonice: Tačno 85 godina od smrti Branislava Nušića
Što se više razvijala nova prestonica, kafane su postajale centri u kojima se kretao život, i to ne samo politički već i sav duhovni, pisao je Nušić
Branislav Nušić, srpski književnik, pisac romana, drama, priča i eseja, komediograf, začetnik retorike u Srbiji i istaknuti fotograf amater, ali i jedan od najvećih hroničara srpske prestonice, preminuo je na današnji dan 1938. godine u Beogradu.
U svojim delima ovekovečio je svakodnevicu srpskog društva u 19. i 20 veku, a njegove sociološke analize su aktuelne i dan-danas. Najuspešniji je i najpopularniji srpski dramski pisac svih vremena.
Kroz svoja dela o Beogradu, u kojem je rođen, u pravom maniru spisateljskog genija prikazivao je naše naravi, odnose, probleme i tipično ponašanje u gradskoj sredini.
Wikipedia
Gotovo sva mesta vezana za Nušićev život u Beogradu veoma su blizu prostoru gde se nalazila njegova rodna kuća, nadomak nekadašnje Trgovačke čaršije, nedaleko od Kalemegdana i Saborne crkve.
Pročitajte još:
Redakcije u kojima je kao novinar pisao, pozorište u kojem je bio dramaturg i v. d. upravnika koje je postavljalo njegove komedije i drame, ministarstvo u kojem je bio činovnik, pa čak i načelnik, knjižara u kojoj je deset godina, nakon poslednjeg od nekoliko penzionisanja, gotovo svakodnevno pisao, i kafane u kojima se viđao sa kolegama piscima ili glumcima i drugim prijateljima, sve se nalazilo u blizini njegove rodne kuće.
O beogradskim kafanama Nušić je pisao: "Što se više razvijala nova prestonica, kafane su postajale centri u kojima se kretao život, i to ne samo politički već i sav duhovni."
Život ga je vodio do Smedereva i Sokobanje, Sarajeva i Skoplja, i svaki od tih gradova smatra da mu Nušić na izvestan način pripada, ali on je, ne samo stoga što je rođen i sahranjen u Beogradu, ipak i prvenstveno Beograđanin.
Nakon završetka školovanja, sa prekidima, u prestonici Srbije živeo je više od polovine života, i to u vreme kada je Beograd pokušavao da od orijentalne varoši preraste u prestonicu kraljevine sa evropskim likom.
Wikipedia
Nekadašnje ćepenke smeniće izlozi, kaldrmu asfalt, pojaviće se i trotoari, a polako će početi da nestaju ulični prodavci šećerlema, šećerdžije, bozandžije, selebdžije, prodavci simita i peciva...
Kao učesnik i posmatrač preobražaja Beograda, Nušić je izbliza mogao da sagleda sve nove strane, vezane za politički život, borbu za vlast, urbanizaciju, promene običaja i načina života.
Bio je to neiscrpan materijal za njega kao novinara i njegove humorističke feljtone, ali i za pisca komedija i drama.
Nušić je o sebi govorio da je humorista, a ne satiričar. Njegov humor nije gorak, on ne podstiče podsmeh, on izaziva jedan zdrav smeh i praštanje. Iako je ismevao i ljudsku sujetu, i lažno dobročinstvo, i glupost, i licemerje, on u ismevanju nije otrovan. Bio je i ostao savremen i svevremen.
Preminuo 19. januara 1938. goine u 74. godini. Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu.
Kada je umro, zgrada Narodnog pozorišta u Beogradu bila je obavijena u crno platno.
Bonus video
Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.
Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi
Komentari