Od učenika bogoslovije do dekana Filozofsko-bogoslovskog fakulteta: Biografija episkopa moravičkog Antonija

Srpska pravoslavna crkva saopštila je da se u Moskvi upokojio Preosvećeni Episkop moravički  Antonije, vikar Patrijarha srpskog i starešina Podvorja Srpske Pravoslavne Crkve u Moskvi.

Rođen je 23. jula 1970. godine, na praznik Prepodobnog Antonija u Valjevu, od oca Radovana i majke Jelke, rođene Milićević. Osnovnu školu je završio u Pričeviću kod Valjeva, nakon čega, kao klirik Eparhije žičke, upisuje bogosloviju Sveta Tri Jerarha u manastiru Krki, koju uspešno završava 1991. godine.

Kao učenika bogoslovije, zamonašio ga je, u čin male shime, 23. septembra 1989. godine u manastiru Krki episkop žički Stefan. U čin jerođakona rukopoložen je u manastiru Žiči u hramu Vaznesenja Gospodnjeg 10. decembra 1989. godine, a u čin jermonaha 5. januara 1991. godine u hramu Svetog Save u manastiru Žiči, takođe episkop žički Stefan.

epantonije.com

 

Godine 1992. jeromonah Antonije upisuje Moskovsku duhovnu akademiju u Sveto Trojice-Sergijevoj lavri. Diplomirao je akademske 1995/96. godine. Sa odličnim uspehom odbranio je i kandidatsku disertaciju na temu „История Сербской Православной Церкви с 1945 по 1995 годы“. Kao student generacije, bio je i stipendista Moskovske duhovne akademije.

Odlukom Naučnog saveta Moskovske duhovne akademije 1996. godine, jeromonahu Antoniju je dodeljeno naučno zvanje kandidata bogoslovskih nauka Moskovskog univerziteta. Po povratku iz Rusije iste godine, unapređen je u čin sinđela i postavljen za namesnika i blagajnika manastira Studenice, odakle je kasnije prešao u Mitropoliju dabrobosansku i primljen za sabrata manastira Dobruna.

Sveti Arhijerejski Sinod SPC postavlja sinđela Antonija avgusta 2000. godine za profesora Bogoslovije Svetog Petra Dabrobosanskog u Foči, kada i prelazi u klir Mitropolije dabrobosanske, i to kao sabrat manastira Dobruna kod Višegrada. Od oktobra meseca 2000. godine predavao je i na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Istočnom Sarajevu. Istovremeno je obavljao dužnost starešine Saborne crkve u Sarajevu, gde biva unapređen u čin protosinđela, na Božić 2001. godine.

epantonije.com

 

Na predlog patrijarha srpskog Pavla, Sveti Arhijerejski Sinod je izabrao januara 2002. godine protosinđela Antonija za starešinu Podvorja Srpske Crkve u Moskvi. Na osnovu odluke Svetog Arhijerejskog Sinoda, mitropolit Nikolaj (Mrđa) je 17. marta 2002. godine, u kapeli Duhovne akademije Svetog Vasilija Ostroškog u Foči, proizveo protosinđela Antonija u čin arhimandrita.

Na predlog patrijarha srpskog Pavla, Sveti Arhijerejski Sabor Srpske Pravoslavne Crkve, na svom redovnom zasedanju maja meseca 2006. godine, izabrao je arhimandrita Antonija za vikarnog episkopa patrijarha srpskog, sa titulom episkopa moravičkog.

Hirotonija je obavljena u Sabornom hramu Svetog arhangela Mihaila u Beogradu, 23. jula 2006. godine, na rođendan vladike Antonija, od strane Patrijarha srpskog Pavla, i uz sasluženje 18 arhijereja. U prepunom hramu Saborne crkve u Beogradu, pored arhijereja je sasluživalo i preko 30 jeromonaha, jerođakona i sveštenika iz Srpske i Ruske Pravoslavne Crkve. Svetoj arhijerejskoj Liturgiji prisustvovalo je više stotina vernika, kao i mnoge zvanice.

Stepen zvanja magistra teologije stekao je na Ruskom pravoslavnom institutu Svetog Jovana Bogoslova u Moskvi, uspešno odbranivši magistarski rad na temu „Богослужебные традиции в Сербской православной церкви“. Zvanje doktora teologije stekao je odbranivši pred Međunarodnim akademijskim akreditacionim i atestacionim komitetom (MAAAK) naučnu disertaciju na temu „Bogosluženja u dohalkidonskim crkvama“.

epantonije.com

 

Od 2003. godine, Episkop Antonije je predavao na Ruskom pravoslavnom institutu „Sveti Jovan Bogoslov“ u Moskvi, gde je do izbora u zvanje dekana 2018. godine bio i upravnik Katedre za liturgijsko bogoslovlje. Odlukom Naučnog veća Moskovskog pravoslavnog univerziteta Svetog Jovana Bogoslova na redovnoj sednici 16. jula 2018. godine, Episkop Antonije je postavljen za Dekana Filozofsko-bogoslovskog fakulteta Moskovskog pravoslavnog univerziteta u Moskvi. Na pomenutoj fukciji se nalazio sve do 1. jula 2022. godine.

Doktorsku disertaciju, pod nazivom ”Odnosi Srpske i Ruske pravoslavne crkve u periodu između 1944. i 1950. godine, na osnovu materijala iz arhiva Rusije i Ruske pravoslavne crkve” (”Отношения Сербской и Русской Православных Церквей в 1944-1950 гг. в материалах архивов России и Русской Православной Церкви”), uspešno je odbranio 7. juna 2019. godine, na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Prešovu (Slovačka).

Dobitnik je više ordena, medalja i gramata, autor je nekoliko knjiga, a na njegovo lično zalaganje pokrenuto je nekoliko projekata u Moskvi, a bio je i inicijator da se u Moskvi podigne spomenik patrijarhu Pavlu. Jedno od kapitalnih dela koja je objavio jeste “Pravoslavna Moskva” u kom je na upečatljiv način opisao oko 1.000 hramova i 14 manastira tog grada. Kako je istakao, pravoslavni narod, kako ruski tako i srpski, u svim epohama delio je istu sudbinu sa svojim svetinjama hramovima – manastirima, čudotvornim ikonama, svetim moštima…

Bonus video:

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi