Od Svetog Save do Đorđa Stratimirovića: Zavirite u čarobnu istoriju srpskih voždova

Titula vožda, koja u srpskoj istoriji simbolizuje ujedinjenje vojne i civilne vlasti, vuče svoje korene još iz doba Svetog Save, prvog zabeleženog nosioca ove titule u ranom 13. veku. Sveti Sava, poznat kao „vožd otačastva na blagoverije“, smatra se pionirskom figurom koja je vodila narod duhovnoj i moralnoj obnovi.

U 19. veku, ova titula doživljava svoj preporod kroz likove poput Karađorđa Petrovića, koji se od 1811. godine zvanično potpisivao kao vožd. Njegova vojna i politička uloga bila je ključna za vreme Prvog srpskog ustanka protiv Otomanskog carstva. Nakon Karađorđa, titulu je preuzeo Miloš Obrenović, koji je kasnije postao knez, simbolizujući prelazak sa vojne na vladarsku dominaciju.

Profimedia

Međutim, poslednji koji je nosio ovu titulu u srpskoj istoriji bio je Đorđe Stratimirović, vođa srpskih revolucionara u Ugarskoj 1848. godine. Njegova uloga bila je ključna u kontekstu revolucionarnih previranja i borbi za slobodu koje su obeležile taj period.

Titula vožda u svetu

U međuvremenu, u Rusiji, tokom sovjetskog perioda, vožd je postao sinonim za vođe kao što su Vladimir Lenjin i Josif Staljin, simbolizujući vođstvo proletarijata ili Ruske komunističke partije.

Wikipedia

U savremenom dobu, ova titula postepeno gubi na značaju, ustupajući mesto modernijim terminima poput „vrhovni komandant“ ili „lider“.

Dok se danas retko koristi, istorijski značaj titule vožda ostaje kao svedočanstvo vremena kada su vođe bile ključne figure nacionalnog identiteta i političke snage.

BONUS VIDEO

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi