Najvernije Hitlerove sluge nas optužuju za nacizam: Hrvati napali predsednika Srbije, Orbana i Melonijevu

Hrvatska opterećenost Srbijom još jednom je, po ko zna koji put, izašla na videlo. Na naslovnoj strani magazina Ekspres objavljena je fotomontaža koja prikazuje predsednika Srbije Aleksandra Vučića, mađarskog premijera Viktora Orbana i pobednicu izbora u Italiji Đorđu Meloni sa montiranim Hitlerovim brkovima. Uz fotomontažu tu je i naslov “Achtung: Hrvatska između tri mini fašizma”.

Ova neukusna fotomontaža trebalo bi da sugeriše čitaocima da su na čelu Srbije, Mađarske i Italije Hitleri koji sprovode nacističku politiku, te da je Hrvatska zbog toga u opasnosti.

Printscreen

“Da nije žalosno bilo bi smešno” poznata je fraza koja najbolje opisuje ponašanje nacije za koju je veliki srpski pesnik i diplomata, Jovan Dučić, rekao da je “najhrabrija na svetu, ne zato što se ničega ne boji, nego zato što se ničega ne stidi”. Jer, kako drugačije opisati situaciju u kojoj najvernije Hitlerove sluge optužuju druge za nacizam!?

Hrvatska je u poslednjem veku od poprilično heterogenog prostora postala etnički čista država. Do tog cilja su došli isključivo progonima i genocidom. 

Plan o zatiranju Srba

Podsetimo, državni zavod za statistiku Hrvatske objavio je konačne rezultate popisa stanovništva 2021. godine o ukupnom stanovništvu prema polu i starosti, te etno-kulturološkim obeležjima stanovništva. Ovi podaci pokazuju da Hrvatska ima 3.871.833 stanovnika, a da je udeo Hrvata u nacionalnoj strukturi stanovništva iznosi 91,63%, Srba 3,20%, Bošnjaka 0,62%, Roma 0,46%, Italijana 0,36% i Albanaca 0,36%, dok je udeo ostalih pripadnika nacionalnih manjina pojedinačno manji od 0,30%. 

Prema rezultatima popisa 2011, Hrvata je bilo 90,42, a Srba 4,36 odsto.

AP/Darko Bandić

To praktično znači da sada u Hrvatskoj živi nešto manje od 124.000 Srba, dok ih je pre samo 10 godina bilo nešto manje od 187.000. Naših sunarodnika je, dakle, 33 odsto manje u odnosu na 2011. godinu.

Kada se pogleda malo dalje u istoriju, videće se da je nestajanje Srba u Hrvatskoj poslednjih deset godina samo privođenje kraju zločinačkog plana koji traje više od jednog veka. Naime, u periodu od 131 godine na prostoru Hrvatske izvršeno je 14 popisa stanovništva i oni ukazuju na značajne fluktuacije nehrvatskog stanovništva. Skoro sve do kraja 19. veka na prostoru Hrvatske živeli su isključivo Hrvati i Srbi, jer ostalih nacionalnosti nije bilo više od dva procenta. Tek kasnije pojavljuju se i pripadnici drugih nacija u većem procentu.

Logor za decu kao hrvatski izum

Kada se govori o broju naših sunarodnika, prvi popis posle Prvog svetskog rata, 1921. godine, beleži maksimalnih 764.901 ili 22,2 odsto Srba. Posle toga dolazi Drugi svetski rat i genocid u zločinačkoj NDH. Više od milion Srba, kao i Jevreja i Roma, izgubili su život, na najmonstruoznije načine, u nekom od ustaških logora širom najmračnije državne tvorevine u istoriji čovečanstva.

Printscreen

Istorija je zapamtila da su Hrvati jedini narod na svetu koji je izmislio i sproveo u praksu ideju o logoru za decu. Pola veka kasnije, potomci onih koji su ubijali srpske mališane, mesto u kojem je postojao zloglasni logor su proglasili za “prijatelja dece”. Danas, hrvatska deca dolaze na ekskurzije i igraju se na istom mestu na kojem su srpski mališani ubijani.

Za jedan vek broj Srba pao za 84 odsto

Konačno, Hrvatima se devedesetih godina pruža prilika da do kraja ispune svoj zločinački plan. Prvo je proterano oko 250.000 Srba iz hrvatskih gradova, da bi 1995. godine u zločinačkoj akciji  “Oluja” proterano još toliko naših sunarodnika sa svojih vekovnih ognjišta.

Wikipedia

Dakle, kao posledica brojnih pritisaka, progona i genocida, broj Srba na području današnje Hrvatske se smanjio za 83,78 odsto u odnosu na 1921. godinu. 

Etničko čišćenje Italijana

Ništa bolje nisu prošli ni Italijani i Mađari, narodi koje danas Hrvati optužđuju za nacizam. Naime, posle Drugog svetskog rata i dolaska komunista na vlast Hrvatska dobija granice koje nisu imale nikakvo istorijsko, pa ni etničko, utemeljenje. Dakle, kao u Prvom svetskom ratu, počinioci najgorih zločina za svoja dela nisu kažnjeni, nego su još i nagrađeni. Pod izgovorom da su sarađivali sa okupatorom, sa pordučja Istre i Dalmacije proterano je 350.000 Italijana. 

Italijanske žrtve/Wikipedia

Pri proterivanju Italijana korišćene su najmonstruoznije metode koje su ustaše usavršile samo par godina pre toga. Italijanski civili, žene, starci i deca, bacani su živi u jame (fojbe). Ko je imao nesreću da preživi pad, umirao je danima od povreda, gladi i žeđi. Stotine hiljada Italijana pobeglo je u Italiju, kako bi izbegli sličnu sudbinu.

Bio je to samo još jedan korak ka etničkoj homogenizaciji Hrvatske, što će svoj poslednji čin dobiti pola veka kasnije u zločinačkoj akciji “Oluja”.

Uvek uz okupatora

Pa ipak, Hrvatima istorijske činjenice ne smetaju da žrtve njihovih zločina optužuju za fašizam. To je naravno, u skladu sa njihovom nacionalnom politikom koju sprovode već par vekova i koja se svodi na priklanjanje okupatoru. Tokom Tridesetogodišnjeg rata (1618-1648) Hrvati su, boreći se na strani habzburškog cara počinili stravične zločine nad nemačkim protestantskim stanovništvom, posle čega je u Nemačkoj ostala izreka "Sačuvaj nas Bože kuge, gladi i Hrvata".

Ante Pavelić i Adolf Hitler/Wikipedia

Nešto kasnije, Hrvati su stavljajući se na stranu austrougarskih gospodara počinili velike zločine nad Srbima u Bosni i Mačvi. Samo tri decenije kasnije formiraju NDH i prave najmonstruoznija zlodela u istoriji čovečanstva. Pedeset godina posle toga, etnički čiste Hrvatsku od Srba...

Svaki put, Hrvati su bili na strani okupatora i napadača. Tako je i danas. Verno služeći globalističke gospodare sa Zapada, oni ponovo pripremaju teren za neke nove zločine, po ko zna koji put potvrđujući Dučićeve reči da su “najhrabriji narod”.

BONUS VIDEO:

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi