Znate li ko je bio Svetislav Ivan Petrović?

Svetislav Ivan Petrović bio je prvi glumac sa ovih prostora koji je stekao internacionalnu filmsku slavu. Rođen je 1. januara 1894. godine u Budimpešti, u srpskoj porodici. Započeo je studije na Politehničkoj akademiji, ali ih je brzo napustio i otišao u Beč, gde se posvetio filmskoj karijeri. Snimio je mnogo nemih filmova, a pored glume, pokazivao je i talenat za pevanje, svirao je violinu, i bavio se sportom, najviše plivanjem. Učestvovao je na Olimpijskim igrama u Stokholmu 1912. godine.

Debitovao je u filmu mađarskog reditelja Mihalja Kertesa „Natčovek“, sa kojim je ukupno snimio tri ostvarenja, od kojih je najpoznatije „Dama sa suncokretom“ iz 1920. godine. Nažalost, sva tri su izgubljena. Sredinom dvadesetih godina prošlog veka postaje internacionalna zvezda i snima francuske filmove „Gola žena” i „Sirena Morgana”, dok u Americi zapažene uloge ostvaruje u filmovima „Čarobnjak” i „Alahov vrt”. Čuven je i njegov film „Lift za gubilište“. Dolaskom zvučnog filma Svetislav je stekao svetsku slavu, jer je, osim talenta, imao i fizičke atribute potrebne za filmsku zvezdu. Bio je visok, zgodan, lep i privlačan muškarac, plavih očiju. Postaje jedan od najtraženijih glumaca svog vremena, koga su videli kao zamenu za legendarnog Rudlofa Valentina. Bio je idealan za uloge aristokratskih likova, plemića, sveštenika, oficira, i fatalnih ljubavnika, čemu je posebno doprinosio njegov slovenski šarm. Početkom tridesetih godina odlazi u Nemačku gde, do Drugog svetskog rata, igra u skoro četrdeset filmova.

Jedini film koji je snimio na ovim prostorima je „Princeza korala”, 1937. godine sa čuvenom Ita Rinom. Igrao je sa tada najlepšim i najpopularnijim glumicama kao što su Marlen Ditrih, Lijana Hajd, Kler Loto, Pola Negri, Magda Šnajder, majka slavne Romi Šnajder. Ostao je jedan od najtraženijih glumaca u Nemačkoj u prvoj polovini prošlog veka. U karijeri je snimio preko stotinu filmova različitih žanrova. Bio je oženjen nemačkom glumicom Fridl Šuster. Nisu imali dece.

Kada je jednom prilikom došao u Novi Sad, 1928. godine, u posetu roditeljima i sestrama, kako je „Politika“ objavila na naslovnoj strani, dočekalo ga je na desetine hiljada ljudi. Tadašnje „Novosti“ su pisale: „Oduševljena gomila zamalo što ga nije zadavila svojim nadiranjem. Izgledalo je kao da u nastupu ljubavi želi da ga linčuje.“ Tada ga je primio i kralj Aleksandar koji mu je uručio Orden Svetog Save 1. reda, za doprinos popularizaciji filmske umetnosti. Družio se sa Branislavom Nušićem.

Pao je u zaborav jer se njegovi filmovi nisu prikazivali u bioskopima, navodno zato što je glumio u nemačkim filmovima snimanim za vreme Hitlerove vladavine, iako se radilo o običnim ljubavnim filmovima. Preminuo je u Minhenu, na današnji dan, 1962. godine, nepravedno potisnut sa umetničke mape ovih prostora koje je toliko voleo. Do kraja svog života je govorio da je rođen u Novom Sadu, umesto u Budimpešti, jako je voleo Vojvodinu, Beograd i uopšte celu Jugoslaviju, u kojoj je bio velika zvezda.

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi