Ko je mitropolit Hrizostom: Još u osnovnoj školi rekao da će se posvetiti Božjoj službi

Sveti arhijerejski sinod je doneo odluku da će do izbora novog patrijarha Crkvom zvanično upravljati mitropolit dabrobosanski Hrizostom.

Ko je mitropolit Hrizostom?

Njegovo visokopreosveštenstvo Hrizostom, mitropolit dabrobosanski, rođen je 4. marta 1952. godine u Vođenici kod Bosanskog Petrovca, od roditelja Nikole i majke Rose rođ. Radošević.

Osnovnu školu sa odličnim uspehom i primernim vladanjem završio je školske 1966/’67. godine.

Kako se navodi na sajtu Mitropolije dabrobosanske, još kao učenik osnovne škole javno je iskazao za ono vreme “neprimerenu“ nameru da “uči za popa“. Na pitanje zašto je to izgovorio pred nastavnikom i učenicima, koji su zbog toga prasnuli u smeh, vrlo često kaže: “Ni sam nisam znao zašto sam to rekao. Verovatno je to bila volja božja i priziv božji“. Ali njegova odluka da “uči za popa“ naišla je na protivljenje u njegovoj porodici, što je rezultiralo jednogodišnjim pauziranjem u njegovom redovnom školovanju.

Pročitajte još: SPC saopštila: Zna se ko će predsedavati Sinodu do izbora novog patrijarha

Školske 1968/’69. godine upisao se u petorazrednu bogosloviju u manastiru Krka, koju je sa odličnim uspehom okončao  1973. godine. Kao učenik bogoslovije bio je aktivan u horskom pevanju i folklornoj sekciji i drugim manifestacijama koje su tada bile aktuelne u krčkoj bogosloviji. U petom razredu bogoslovije ispomagao je protojereju Marku Androviću u vođenju hora bogoslovije. Još kao učenik četvrtog razreda bogoslovije primio je monaški postrig. Zamonašio ga je blažene uspomene vladika Stefan Boca dalmatinski, a potom žički, na bdeniju uoči praznika Rođenja Presvete Bogorodice (Male gospojine), 20. septembra 1971. godine, davši mu na monašenju ime Hrizostom. U čin đakona (jerođakona) rukopoložen je na Krstovdan, 27. septembra 1971. godine, a u čin prezvitera (jeromonaha) u manastiru Krki, 10. juna 1973. godine. Rukopoložio ga je episkop dalmatinski Stefan Boca.

Godine 1973/’74. godine služio je vojni rok u Kraljevu u kasarni na Jarčujaku iz koje je, kako sam kaže, vrlo često “šmugnuo“ u manastir Žiču. I pored svih problema koje je kao sveštenik imao u JNA, sa velikim zadovoljstvom se seća provedenih trenutaka u manastiru Žiči sa blažene uspomene vladikom žičkim Vasilijem, koji mu je bio i ostao uzor u svakom pogledu, zatim susreta u manastiru Žiči sa Svetim Avom Justinom (Popovićem), provedenim satima sa žičkim starcima danas već pokojnim Dositejom i Gerasimom, koji su mu bili velika podrška u tim teškim vojničkim mesecima.

Godine 1974,e nakon odsluženja vojnog roka, postavljen je za sekretara Crkvenog suda u Eparhiji dalmatinskoj u Šibeniku. Blagoslovom vladike Stefana upisao je vanredne studije teologije u Beogradu na Bogoslovskom fakultetu, ali je zbog obaveze u Eparhiji dalmatinskoj i Parohiji skradinskoj, koju je po pokazanoj potrebi opsluživao, prekinuo vanredno studiranje na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Već 1975. godine, Sveti arhijerejsi sinod ga je na preporuku vladike Stefana uputio na redovne studije teologije u Bukurešt, ali tamo zbog političkih razloga (informbirovska “afera Dapčević“) nikada nije otišao. Blagodareći toj “aferi“, krajem januaru 1976. godine vladika Stefan ga šalje u Solun, u Grčku, radi učenja grčkog jezika i priprema za upis na redovne studije teologije na Aristotelovom univerzitetu u Solunu. Na teološkom bogoslovskom fakultetu u Solunu studira od 1976 do 1980. godine. Diplomirao je sa odličnim uspehom u novembru 1980. godine. Godine 1978. i 1979. u dva navrata pratio je kurseve francuskog jezika u Parizu, u Francuska.

Pročitajte još: Telo patrijarha Irineja uskoro će biti izloženo u Sabornoj crkvi

Za sve vreme studiranja u Solunu redovno je odlazio na Svetu Goru Atonsku i boravio na njoj, pre svega u manastiru Hilendaru i drugim svetogorskim manastirma. Posebno je bio duhovno vezan za starca Nikanora (Savića), tadašnjeg prvog epitropa Hilendarskog i starca.

Dana 23. maja 1991. godine Sveti arhijerejski sabor izabrao ga je za prvog Episkopa novokreirane (1990) eparhije bihaćko-petrovačke, a ustoličen je odlukom Svetog arhijerejskog sinoda 4. avgusta 1991. godine u Hramu Sv. Save u Drvaru zato što je katedralni hram u Bosanskom Petrovcu bio u fazi rekonstrukcije. Administrativno, Eparhiju bihaćko-petrovačku primio je 22. avgusta 1991. godine od dotadašnjeg administratora episkopa dalmatinskog Nikolaja Mrđe.

Odlukom Svetog arhijerejskog sabora SPC, 1. juna 2013. godine, na upražnjenu katedru episkopa zvorničko-tuzlanskih izabran je dotadašnji episkop bihaćko-petrovački Hrizostom. Dana 13. jula 2013. godine, mitropolit Hrizostom ustoličen je u Sabornom hramu Rođenja Presvete Bogorodice u Bijeljini. Čin ustoličenja obavio je Njegova svetost patrijarh srpski Irinej. Ustoličenju mitropolita Hrizostoma prisustvovale su mnoge ličnosti iz javnog života Republike Srpske, episkopi i sveštenstvo mnogobrojnih eparhija Srpske pravoslavne crkve, kao i predstavnici drugih verskih zajednica.

Pročitajte još: Decenijama u službi Bogu: Fotografije patrijarha Irineja iz mladosti

Njegovo visokopreosveštenstvo mitropolit dabrobosanski Hrizostom, posle četiri godine arhipastirskog rada u Eparhiji zvorničko-tuzlanskoj, odlukom Svetog arhijerejskog sabora SPC, dana 24. maja 2017. godine izabran je za mitropolita dabrobosanskog.

Na tronu mitropolita dabrobosanskih, novoizabrani mitropolit Hrizostom nasledio je blaženopočivšeg mitropolita Nikolaja.

Ustoličen je u tron mitropolita dabrobosanskih 3. septembra 2017. godine u Sabornom hramu Rođenja Presvete Bogorodice u Sarajevu. Svetom arhijerejskom liturgijom načalstvovao je Njegova svetost patrijarh srpski Irinej. Čin ustoličenja obavio je Njegova svetost patrijarh srpskiIrinej.

Njegovo visokopreosveštenstvo mitropolit Hrizostom je 61. po redu arhijerej na tronu dabrobosanskih mitropolita od osnivanja Mitropolije 1220. godine, koju je osnovao Sveti Sava.

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi