Iznenada preminuo poznati fotoreporter Jaroslav Pap

Fotoreporter Tanjuga iz Novog Sada, Jaroslav Pap, iznenada je preminuo danas u 65. godini.

Naš kolega je preminuo u lovištu „Kazuk“, u Specijalnom rezervatu prirode „Gornje podunavlje“, u kojem je decenijama beležio veličanstvene slike prirode koje su obišle ceo svet.

Pap je rođen 7. jula 1957. godine u Laliću, gde je išao u osnovnu školu.

Srednju fotografsku školu „Ðorđe Zličić“ završio je u Novom Sadu.

Fotografijom je profesionalno počeo da se bavi 1984. godine, u redakciji novosadskog „Dnevnika“, gde je prošao put od fotoreportera-pripravnika do urednika fotografije.

Od 2013. godine radio je kao fotoreporter i urednik fotografije u Novinskoj agenciji Tanjug, a od 2018. i u Radio-televiziji Vojvodine.

U izuzetno bogatoj karijeri je između ostalog pratio i snimao prevrat u Rumuniji krajem osamdesetih, ratna zbivanja u Istočnoj Slavoniji, Baranji i zapadnom Sremu početkom devedesetih, kao i NATO bombardovanje SR Jugoslavije 1999. godine.

Preko 1.000 njegovih fotografija o tim događajima emitovano je u zemlji i inostranstvu, posredstvom najeminetnijih svetskih novinskih agencija sa kojima je sarađivao, među kojima Asošijejted presa i Rojters.

Gotovo četiri decenije je pratio i beležio i sve druge događaje, od lokalnih do međunarodnih, poput susreta svetskih lidera na Sanktpeterburškom samitu 2017. godine.

Ipak, njegova prva i prava fotoreporterska ljubav bila je snimanje prirode, pre svega u Vojvodini.

Na stotine njegovih fotografija biljnog i životinjskog sveta objavljeno je u najeminentnijim domaćim i stranim magazinima posvećenim prirodi.

Imao je više od 60 samostalnih izložbi, a bio je i osnivač Fotografskog pokreta „Foto lov“ koji okuplja, pre svega, mlade fotografe rešene da, kao i on, žive sa prirodom i u prirodi, a ne pored nje.

Tokom izuzetno bogate karijere, Jaroslav Pap je dobio niz prestižnih domaćih i međunarodnih priznanja.

Pored ostalih, to su Prva nagrada za foto-reportažu iz Rumunije o padu Nikolaja Čaušeskua („Dnevnik“ 1990.), Prva nagradu za sportsku fotografiju godine u Jugoslaviji (Tanjug, 1996), Druga nagrada za foto-reportažu „NATO bombardovanje“ (Pres centar Vojske Jugoslavije 1999.), Prva nagrada na konkursu „Ekologija“ za fotografiju trovanje Tise cijanidom („Dnevnik“ 2001.).

Tu su i Prva nagrada za fotografiju godine u kategoriji „Priroda“ za „Košutin skok“ (Agencija Beta, 2006.), Nagrada „Fotografija godine“ za najduhovitiju fotografiju (Agencija Beta, 2008.), nagrade „Zlatna Nika“ za foto-reportaže „Jutro, šuma, rika“ i „Poplave na Dunavu 2013“ (Festival novinarske reportaže INTERFER, 2012. i 2013.), Nagrada „Zeleni list“ (Radio Beograd i Pokret gorana Vojvodine, 2014.), Fotoreportska nagrada povodom Dana Tanjuga (2017), Nagrada „Zlatno pero“ (Društvo novinara Vojvodine, 2017) i Prva nagrada za kolekciju fotografija „Život u Evroregiji Dunav-Kriš-Moriš-Tisa“ (2017).

Kulturni centar Vojvodine „Miloš Crnjanski“ izdao mu je 2020. godine ekskluzivnu monografiju „Vojvodina – četiri godišnja doba“, u kojoj je obuhvaćen raskošan i neponovljiv opus velikog majstora, a ravnica koju je beskrajno voleo predstavljena u svim njenim najlepšim i najraskošnijim nijansama.

Iza Jaroslava Papa su ostali supruga Ksenija i sin Andrej na kojeg je preneo ljubav prema objektivu i koji takođe radi kao fotoreporter.

Vreme i mesto sahrane biće objavljeni naknadno.

pročitajte još

TEMA NEDELJE Snimak koji je podelio Srbiju: Kome smetaju monahinje koje se raduju i vesele

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi