Hrvatska ponovo napada ćirilicu: Sopstveni identitet grade na negaciji srpskog

Hrvatsko Ministarstvo nauke i obrazovanja uputilo je na javnu raspravu predlog kojim bi se ukinuli pojedini obrazovni profili, pa tako u Vukovaru za upis nastave na srpskom jeziku i ćiriličnom pismu nisu predloženi smerovi konobar, mesar, turističko-hotelijerski komercijalista i fitofarmaceut.

U Vukovaru zbog toga negoduju, pa je Stefan Teofilović iz Srednje strukovne škole “Marko Babić” tokom javne rasprave pitao da li se ovim predlogom krši pravo na obrazovanje na jeziku i pismu nacionalne manjine.

Vukovarski mit

Nema sumnje da Hrvatska koristi svaku priliku i opravdanje kako bi provukla zabranu ćirilice kao jednog od osnovnih faktora srpskog identiteta. A Vukovar je Hrvatima tu posebno bitan.

24sedam/Goran Sivački

Naime, kada u jednom gradu u Hrvatskoj broj stanovnika nacionalne manjine pređe trećinu ukupnog broja stanovnika, Ustavni zakon o pravima nacionalnih manjina nalaže da se na tablama na institucijama, nazivima ulica i saobraćajnim znakovima pojavi i jezik manjine.

Prema popisu iz 2011. godine, u Vukovaru živi 34,87 odsto Srba - a to je nešto više od trećine građana grada, te oni time imaju pravo na natpise na svom pismu i jeziku.

S druge strane, Hrvati već godinama, zbog sukoba tokom devedesetih, a u nedostatku drugih značajnih istorijskih događaja, pokušavaju od Vukovara da stvore mit (“grad heroj”) na osnovu kojeg će da grade svoj identitet. Zbog toga hrvatskoj strane smeta i samo postojanje tolikog broja Srba na tim prostorima, jer oni prema zvaničnom narativu predstavljaju “agresore” iako tu žive već vekovima.

Pritisci i posle etničkog čišćenja

Ćirilica, kao simbol sprskog identiteta, samo je kolateralna šteta mnogobrojnih pritisaka na Srbe koji, u manjem ili većem intenzitetu, u Hrvatskoj postoje decenijama. 

Naime, hrvatski identitet izgrađen je na negaciji srpskog, tako da ti pritisci nisu nestali ni posle zločinačke akcije “Oluja”, kada je za nekoliko dana etnički očišćeno više od 250.000 Srba iz Hrvatske. Prema popisu iz 2011. godine, Srbi čine 4,54 odsto stanovništva Hrvatske, ali su u svesti Hrvata i dalje glavna pretnja opstanku hrvatske države. 

Profimedia

Zbog toga je svaki pritisak i napad na Srbe opravdan, pa čak i poželjan. To se najbolje vidi na primeru dnevne politike, kada pred izbore čak i formalno levičarske partije u Hrvatskoj, u cilju privlačenja birača, otvoreno koketiraju sa ustaštvom i šovinizmom. Treba se samo setiti kada je nešto pre izbora 2016. godine Zoran Milanović s ponosom otkrio da mu je deda tokom Drugog svetskog rata bio u ustašama...

Ćirilicu zabranjivali i ranije

Napadi na ćirilicu samo su jedno od sredstava koje hrvatske vlasti koriste u sklopu pritisaka na Srbe. Ipak, to nije hrvatski izum, jer nas istorija uči da je svaki faktor koji je želeo da se obračuna sa srpskim identitetom udarao upravo na ćirilicu.

Zakonsku odredbu protiv ćirilice još u Austro-Ugarskoj prvo je donela Marija Terezija. Tada je bečki dvor izdao naredbu da se u srpskim školama uvede isključivo latinica. Carica Terezija je ubrzo morala da povuče tu uredbu, jer se tome odlučno suprotstavila pravoslavna crkva i srpski narod. Nešto kasnije, car Franjo Josif I je doneo sličnu uredbu ali je i on bio primoran da je povuče zbog ponovnih žestokih protesta Srba.

Tokom Prvog svetskog rata ćirilica je bila zvanično zabranjena u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori i Srbiji od strane okupacionih Austrougarskih vlasti. 

Wikipedia

Prvo je Hrvatski sabor 13. oktobra 1914. godine doneo odluku o zabrani ćirilice u Hrvatskoj, a zatim je u nastavku ovog pohoda 1915. godine i Bosanski sabor doneo istu odluku za područje Bosne i Hercegovine. 

- Srbi u BiH sa svojim ćiriličnim pismom predstavljaju neprijateljsko telo istoka u borbenoj zoni zapada – rekao je tom prilikom Stjepan Sarkotić, zemaljski poglavar BiH.

U Drugom svetskom ratu u zločinačkoj Nezavisnoj Državi Hrvatskoj ćirilica je bila zabranjena jednim od prvih zakona koji je doneo ustaški režim. U Zagrebu je 21. aprila 1941. godine objavljena “Zakonska odredba o zabrani ćirilice”, koju je lično potpisao Ante Pavelić.

Današnja Hrvatska, zbog slike u svetu, ne može zakonski da zabrani ćirilicu, ali zato koristi svaku priliku da spreči upotrebu srpskog pisma. U tom svetlu može da se gleda i svaka odluka hrvatskih vlasti koja se tiče ćirilice i srpskog jezika. Na kraju se uvek svodi na isto – novi udar na srpski identitet.

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi