Evo koga je brat ubijenog vođe "škaljarskog klana" istetovirao na stomaku! (FOTO)

Igor, rođeni brat nedavno ubijenog vođe "škaljarskog klana" Jovana Vukotića u Istanbulu, u bekstvu je već 10 godina. On na stomaku, prema ekslkluzivnoj fotografiji do koje je 24sedam došao u posed, ima istetoviranog Vuka Mandušića i to od svog poslednjeg boravka u zatvoru. "A u ruke Mandušića Vuka, svaka puška biće ubojita", napisao je vladika Petar Petrović Njegoš.

Od Igora, jednog od vođa "škaljaraca" nema ni traga. Oglasio se samo dva puta i to čituljama. Jednom je bilo nakon smrti njihovog oca Veselina Veska Vukotića 2019. godine, a potom i nedavno posle Jovanovog ubistva. Od brata se oprostio citirajući Njegoša.

Privatna arhiva

Igor Vukotić se, inače, nalazi na crvenoj Interpolovoj poternici zbog sumnje da je organizovao više likvidacija. On se često dovodi u vezu sa raznim krivičnim delima, najviše švercom narkotika iz Latinske Amerike u Zapadnu Evropu, mada, konkretnih dokaza uz pomoć kojih bi se eventualno smestio iza rešetaka nema.

Ono što je poznato, jeste da se protiv njega vodi istraga zbog navodnog pokušaja ubistva dvojice pripadnika suparničkog "kavačkog klana", Miloša Radonjića i Vojina Stupara.

Vuk Mandušić rođen je oko 1610. godine u okolini Šibenika. Nakon pogibije Grigorija Subotića, Vuk Mandušić je izabran za morlačkog harambašu. Od 1645. do 1648. godine bio je srpski uskočki vojvoda (harambaša) u Dalmaciji (okolina Šibenika, sada selo Bribir do Bribirskih Mostina) iz 17. veka, koji je ratovao u službi Mletačke republike protiv Turaka, za vreme Kandijskog rata. To područje u 17. veku bilo je naseljeno srpskim stanovništvom i stalno poprište osvajačkih pohoda Osmanskog carstva prema Mletačkoj Republici.

Foto: Pobjeda

U mletačkim izvorima se spominje kao pravoslavni Morlak (Vlah), kako su tada nazivali Srbe. Sa svojim četama je prodirao na tursku teritoriju, pljačkao i ubijao Turke. Uz serdare iz Ravnih Kotara, Stojana Jankovića i Iliju Smiljanića, najomiljeniji je narodni junak uskočke epohe. Kažu da je u Krajini cenjen "više no iko drugi“. Poginuo je u borbi s njima 1648. godine kod utvrđenja u Zečevu.

Njegova hrabrost nadaleko je bila čuvena. Kao vojnik je bio neustrašiv, kao starešina nenametljiv i nesebičan, sve je delio sa saborcima, koji su ga voleli, poštovali i slušali. Sve ovo zapazio je i mletački generalni providur za Dalmaciju Leonardo Foskolo koji je bio njegov savremenik. U sadržaju njegove depeše prvi put se spominju podaci o Vuku Mandušiću. Kao njen sastavni deo bio je i izveštaj Vuka Mandušića o provali uskoka u Ključ. To je primer tipičnog uskočkog pohoda duboko u tursku teritoriju.

Mletački istoričari iz tog vremena takođe su priznali i zapisali da su njegova hrabrost i njegovi podvizi dostojni da se unesu u sve istorije. Da se njegovo ime i dela ne bi zaboravili, pobrinuli su se i narodni pevači kroz stihove.

Ne zaboravlja ga ni Igor Vukotić.

Bonus video

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi