Večan spomen i carstvo nebesko: Podsećanje na mitropolita Amfilohija

Mitropolit Amfilohije se od 6. oktobra nalazio u Podgorici na bolničkom lečenju od bolesti uzrokovane koronavirusom, a 30. oktobra ujutru je preminuo, nakon što je prethodne večeri stavljen na respirator.

Rođen je kao Risto Radović, sin Ćira i Mileve Radović, na Božić 7. januara 1938. godine u Barama Radovića u Donjoj Morači.

Završio je Bogosloviju Svetog Save u Beogradu. Na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu diplomirao je 1962. godine. Pored teoloških nauka, na Filozofskom fakultetu u Beogradu studirao je klasičnu filologiju.

Postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu. Odatle prelazi u Atinu, u kojoj, za vreme sedmogodišnjeg boravka, pored svakodnevne parohijske službe, doktorira, a tezu, koju piše na grčkom jeziku, o Svetom Grigoriju Palami, brani uz najvišu ocenu. Potom godinu dana provodi u Svetoj Gori, a onda je pozvan da predaje na Ruskom pravoslavnom institutu „Sveti Sergije“ u Parizu od 1974. do 1976, gde, uz ostalih pet jezika koje je savladao, usavršava i francuski jezik.

Zamonašio se 1967. u Grčkoj, gde je potom 21. jula 1968. postao jeromonah.

Po povratku u Beograd je izabran za dekana Bogoslovskog fakulteta i vanrednog profesora, a krajem 1985. rukopoložen je za episkopa banatskog sa sedištem u Vršcu, odakle je uoči Božića 1991. godine došao na Cetinje, kada biva ustoličen za mitropolita crnogorsko-primorsko-skenderijsko-brdsko-zetskog i egzarha pećkog trona, preuzevši titulu kojom se pre mitropolita Amfilohija služio vladika Vasilije.

Ustoličen je u teško vreme. Nakon duge komunističke vlasti mnoge crkve su bile zapuštene, broj sveštenika je umanjen, i čitave generacije su bile pod dejstvom komunističke ideologije.

Amfilohije je podstakao obnovu crkava i manastira i povećao broj sveštenika. Pokrenuo je 1992. glasilo Crnogorsko-primorske mitropolije „Svetigora“, kao i široku izdavačku aktivnost. Tokom 1998. pokrenuo je i Radio Svetigora.

Predavao je na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu od 1980. do 2005, kada se povukao zbog mnoštva obaveza. Pored teologije i filozofije, bavio se esejistikom i prevodilaštvom. Podstakao je obnovu i podizanje velikog broja crkava i manastira. Godine 1996. vladika Amfilohije je uredio zbornik “Jagnje Božije i zvijer iz bezdana”, u kome se izlaže pravoslavna filozofija rata. Po prvi put u istoriji njegove mitropolije, godine 1993. Mitropoliju su posetila dva najistaknutija patrijarha, carigradski i ruski. Te iste godine po prvi put je Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve održan u Mitropoliji crnogorsko-primorskoj.

Nakon hospitalizacije patrijarha Pavla 13. novembra 2007. godine, Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve je odlučio da privremeno prenese dužnosti patrijarha srpskog na Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve na čelu sa mitropolitom Amfilohijem, kao zamenikom patrijarha.

Nakon smrti patrijarha Pavla, 15. novembra 2009, na vanrednoj sednici Svetog arhijerejskog sinoda izabran je za mestobljustitelja patrijaraškog trona.

Odlukom Svetog arhijerejskog sinoda od 21. maja 2010, imenovan je za administratora Eparhije raško-prizrenske, a prestao je to biti 26. decembra 2010. godine, nakon uvođenja episkopa lipljanskog Teodosija u tron episkopa raško-prizrenskih.

Na redovnom majskom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora održanom u periodu od 17. do 26. maja, mitropolit Amfilohije je imenovan za administratora novoosnovane Eparhije buenosajreske.

Mitropolit Amfilohije je bio drugi po rangu među episkopima u hijerarhiji SPC, odmah nakon patrijarha srpskog. Februara 2012. dobio je počasni doktorat Instituta Svetog Sergija u Parizu.

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi