Dramatična porodična saga sa vrhunskim glumicama u glavnim ulogama: "Kamen" premijerno u BDP (FOTO)
12.12.2021 | 08:30
Osim Mirjane Karanović i Ive Ilinčić i ostali glumci na sceni su bili u podjednakoj ravni, jer i sam komad nema glavni lik, svi su oni jedna grupa, kao dramaturgija kolektivnog junaka
Copyright Predstava "Kamen", BDP ATA Images/Antonio Ahel
Premijera predstave "Kamen" prema drami Marijusa fon Majenburga, u režiji Patrika Lazića, izvedena je sinoć na Velikoj sceni "Olivera i Rade Marković" Beogradskog dramskog pozorišta.
Najnoviji projekat BDP-a je rezultat koprodukcije ovog teatra sa Zagrebačkim kazalištem mladih (ZKM), tako da je i glumačka podela srpsko-hrvatska: Mirjana Karanović, Nataša Marković, Iva Ilinčić, Doris Šarić Kukuljica, Mia Melćer i Dado Ćosić.
Nemački komad prati dešavanja u jednoj kući na teritoriji Istočne Nemačke, kroz tri velika sistema - nacizam, socijalizam i demokratiju, koji su donosili neke svoje varijante istine. Međutim, u takvom kompleksnom razvoju, istine su se menjale, gde je postalo moguće da fašizam postane anti-fašizam.
Drama prati porodičnu sagu tri generacije žena - majka, ćerka, baka, kao savremena priča u vidu preispitivanja malog čoveka u velikoj istoriji. Pozorišna priča se odvija unutar porodice na mikro planu, a zapravo pruža širu sliku makro plana - istorije i stradanja, gde se radnja prepliće putem pet različitih epoha, od 1935. do 1993. godine.
Oslikavaju se turbulencije kroz nacizam, egzodus, Drugi svetski rat i tri godine veoma značajne za Nemačku (1945, 1953, 1978), koje se ukrštaju u mozaičnoj strukturi. Zaplet kreće kada se iznenada u domu tih žena pojavljuje jedna misteriozna ženska osoba koja tvrdi da je nekada živela u toj porodičnoj kući i želi da dobije ono što joj pripada.
Tako se razvijaju odnosi među likovima, gde dominiraju žene, i sadržaj se stvara kroz prošlost, sadašnjost i budućnost, a sve navedene godine se ispisuju na video ekranu kako radnja odmiče.
Rediteljski postupak je uneo i multimedijalnost u sadržaj predstave, jer se likovi na pozornici vide i na ekranu, ali kao specijalan snimak, a ne prenos nečega što publika već gleda ispred sebe.
Moto nove predstave sadrži misao poljskog filozofa Zigmunta Baumana, koji je rekao da "čovek suštinski u životu bira između sigurnosti i istine", što i jeste suština tih junakinja.
Predstava se možda ne obraća široj publici u smislu jednostavne komunikacije i rušenja barijera zahtevnog teksta, više je realizovana kao ideja da se spajaju Zagreb i Beograd u jednom umetničkom projektu nakon toliko godina zatišja, te je usmerena pretežno za festivale i gostovanja.
Osim Mirjane Karanović i Ive Ilinčić i ostali glumci na sceni su bili u podjednakoj ravni, jer i sam komad nema glavni lik, svi su oni jedna grupa, kao dramaturgija kolektivnog junaka.
Nemački dramski pisac Marijus fon Majenburg (49) jedan je od značajnijih predstavnika novije generacije pozorišnih autora, i kod nas je bio poznat još pre 20 godina kada je u Beogradu izvedeno njegovo delo pravca novog brutalizma "Vatreno lice", koji ga je proslavio, u režiji Stevana Bodrože.
Ovim dramskim delom, uprava BDP-a na čelu sa rediteljem Jugom Radivojevićem je ostvarila još jednu ambicioznu zamisao da radi regionalne saradnje sa pozorištima bivših SFRJ republika.