Kako se pelcer prenosio u Sampdoriji: Srbi su donosili sreću u Đenovi

Priča o srpskim trenerima na klupi Sampdorije budi neizbrisive uspomene kod navijača kluba iz Đenove.

Dejan Stanković je treći srpski trener na klupi Sampdorije, posle legendarnog Vujadina Boškova i Siniše Mihajlovića koji je bio i igrač ovog kluba pre nego što će se preseliti u Lacio i tamo dočekati svog budućeg kuma Dejana Stankovića.

Era velikog Boškova u Sampdoriji počela je 1986. i trajala je do 1992. godine, dok je brigu o klubu vodio legendarni Paolo Mantovani, a glavni sponzor bila porodica Garone, vlasnici naftne kompanije ERG.

Sa Srbinom na klupi i "blizancima" na terenu Đanlukom Vijalijem i Robertom Manćinijem osvojen je pehar Kup pobednika kupova 1990. godine i odmah sledeće godine "skudeto" i Superkup Italije, uz dva Kupa Italije 1988. i 1989. godine. Isti akteri vodili su Sampdoriju do finala na Vembliju 1992. godine kada je Barselona golom Ronalda Kumana u produžetku došla do trijumfa, da bi posle te sezone Boškov prešao u Romu.

U Romi je dočekao Mihajovića, koji je tek stigao iz Crvene zvezde i bio mu ono što će "Miha" šest godina kasnije biti za Stankovića u Laciju.

Mihajlović je očigledno preuzeo taj pelcer od čarobnjaka iz Begeča i preneo ga Stankoviću, ali za priču o Sampdoriji važno je da se na klupi ovog tima našao u novembru 2013. godine u momentima dok se tim nalazio u zoni ispadanja. Na kraju prvenstva osvojeno je odlično 12. mesto, a sledeće zauzimaju 7. mesto i kartu za Ligu Evrope. 

Mihajlović je posle fenomenalne sezone otišao u Milan, a Sampdorija je u julu 2015. godine vođena Valterom Zengom doživela šok u duelu protiv Vojvodine (0:4 u Đenovi, 0:2 u Novom Sadu).

Stankovića očekuje trnovit put u borbi za opstanak, budući da Samprodija zauzima poslednje mesto sa dva boda iz osam utakmica.