Glogovac uz Batu, Čkalju, Gidru: Ove ulice glavnog grada nose imena velikana srpske scene

Pred odbornicima Skupštine grada u petak će se, najverovatnije, naći i inicijativa da se deo Ulice Strahinjića bana preimenuje i nazove po legendarnom glumcu Nebojši Glogovcu.

Taj predlog Jugoslovenskog dramskog pozorišta usvojila je Komisija za spomenike i nazive trgova i ulica Skupštine Grada Beograda, a velikanu domaće scene “pripašće” deo Strahinjića bana od Francuske do Skadarske, koji je nedavno pretvoren u pešačku zonu.

Taj delić Beograda tako bi se, ubuduće, zvao Sokak Nebojše Glogovca. U inicijativi JDP-a navodi se da je Glogovac, kao jedan od najvećih glumaca u istoriji srpskog glumišta, igrajući s podjednakim velikim uspehom klasični repertoar i savremene generacijske uloge u predstavama i filmovima, snažno obeležio period u kome je stvarao.

Ulične table u Beogradu već krase imena doajena srpske pozorišne, televizijske i filmske umetnosti, koji su na taj način zadužili glavni grad i Srbiju. Brojni glumci poput Velimira Bate Živojinovića, Miodraga Petrovića Čkalje, Mije Aleksića i Danila Bate Stojkovića dobili su svoje table, a uskoro će na tom spisku biti i ime Nebojše Glogovca.

Nebojša Glogovac

Rođen je 1969. godine u Trebinju, a glumačku karijeru započeo je u Ateljeu mladih u Pančevu. Od Jugoslovenskog dramskog pozorišta, 1966. godine dobio je stipendiju, a prvu ulogu u predstavi “Velika pljačka”, u režiji Dejana Mijača na sceni Ateljea 212.

U Jugoslovenskom dramskom pozorištu, čiji je član bio od 1996. godine, igrao je u 20 pozorišnih predstava, a osim u matičnom pozorištu igrao je u predstavama u Crnogorskom narodnom pozorištu “Ribarske svađe”, Pozorištu Boško Buha “San letnje noći”, Teatru Ulises “Oluja” i “Pijana novembarska noć”, Zvezdara teatru “Kontuzov”, “Srpska drama” i predstavi “Parabelum”

Poslednja uloga i poslednja odigrana predstava u Jugoslovenskom dramskom pozorištu bila je “Hamlet”, 13. decembra 2017. godine. Prvu filmsku ulogu i to glavnu ostvario je 1993. godine u kratkometražnom filmu “Rekvijem za jedan san”.

Velimir Bata Živojinović

Velikan jugoslovenske i srpske glume Velimir Bata Živojinović dobio je svoju ulicu na Crvenom krstu, na opštini Vračar, dok je spomen-obeležje u njegovu čast postavljeno na zgradi u Mileševskoj. Takođe, jedna saobraćajnica u Barajevu nosi ime čuvenog glumca.

Svojim nemerljivim umetničkim i kulturnim doprinosom on je obeležio jednu zlatnu eru srpske, jugoslovenske i svetske kinematografije.

“Valter brani Sarajevo”, “Skupljači perja”, “Bitka na Neretvi” samo su neki u kojima je ostvario jedinstvene i neprikosnovene uloge, koje će ostati kao pečat jednog neverovatnog i neponovljivog dara.

Danilo Bata Stojković

Doajen domaćeg glumišta Bata Stojković ima svoju ulicu u čak šest beogradskih opština –  na Zvezdari, u Surčinu, Grockoj, Mladenovacu, Obrenovcu i Sopotu.

Legendarnog glumca svi pamete po brojnim ulogama kao što su Petrov otac iz “Varljivog leta 68”, Laki Topalović iz filma “Maratonaci trče počasni krug”, Ilija Čvorović iz “Balkanskog špijuna”, ali i po mnogim drugim ulugama. 

Miodrag Petrović Čkalja

Popularni Čkalja takođe u nekoliko beogradskih opština ima svoju ulicu, a to su Zvezdara, Grocka, Surčin i Zemun (Čkaljina ulica).

Jedan od najboljih domaćih komičara ostvario je veliki broj uloga na filmu i u TV serijama. Najbolje uloge igrao je u serijama “Servisna stanica”, “Ljubav na seoski način”, “Kamiondžije”, “Vruć vetar” i “Kamiondžije 2”, kao i u filmovima “Orlovi rano lete”, “Bog je umro uzalud”, “Paja i Jare”, “Avanture Borivoja Šurdilovića” i “Kamiondžije opet voze”.

Mija Aleksić 

Ime Mije Aleksića takođe nosi nekoliko ulica u pet beogradsih opština – Zemun, Surčin, Grocka, Lazarevac i Sopot.

On je bio autentičan pozorišni, filmski, estradni i radio i televizijski umetnik širokog dijapazona, kreator smešnoga protkanog setom, koji je znao da udahne život i u najneuverljivije tekstove.

Često prekoravan da bez mere rasipa svoj talent, Aleksić ipak dostiže sam vrhunac glumačkog stvaralaštva ne samo u Nušićevim, Gogoljevim i Molijerovim komadima već i u svojim estradnim poduhvatima, proklamirajući načelo: Igraj estradu kao najveću komediju.

Taško Načić 

Glumac Taško Načić ima svoju ulicu u Zemunu, Surčinu i Obrenovcu.

Ostao je zapamćen u srcima pozorišne i filmske publike kao pravi gorostas – ljudski i glumački. Visina je, u svakom smislu, bila sudbina ovog vrsnog glumca. Karakteristični likovi koje je tumačio i osoben fizički izgled obeležili su njegovu karijeru, kao i jugoslovensku i srpsku kinematografiju. Ostao je upamćen po mnogim ulogama, a pogotovo po ulozi u kultnom ostvarenju “Davitelj protiv davitelja”.

Žanka Stokić

Žanka Stokić je dobila svoju ulicu na Savskom vencu, kao i u Surčinu, Grockoj, Lazarevcu i u Sopotu.

Zauvek će biti upamćena kao prva “Gospođa ministarka”, a mnogi su smatrali da je Nušić ovaj komad napisao upravo za nju. Svoju najzapaženiju ulogu, ministarke Živke, prvi put je odigrala 1929. godine. Do 1937. godine, samo u okviru repertoara Narodnog pozorišta, Beograđani su u ovoj ulozi imali priliku da je vide čak sto puta, što je za ondašnje prilike prevazilazilo sve rekorde.

Dragomir Bojanić Gidra

Tabla sa imenom Dragomira Bojanića Gidre nalazi se u Grockoj, Lazarevcu, Zvezdari, Barajevu i Zemunu (Gidrina ulica).

Njegovu karijeru obeležila je uloga her Žike Pavlovića u filmskom serijalu “Lude godine”. Gidra je bio omiljen među kolegama, koje su za njega govorile da je “vickasta glumčina vedrog duha”. Podržavao je mlade glumce i delio im je savete. Petar Božović je Gidru i njegovu suprugu smatrao svojim roditeljima, bez kojih je rano ostao.

Kako ulica dobija ime?

Inicijativu da ulica, plato ili trg ponese nečije ime može da podnese svako, od pojedinaca do udruženja, grupa građana ili opština.

Predlog mora da sadrži kraću biografiju, ukoliko se podnosi zahtev da ulica naziv dobije po nekoj osobi, obrazloženje predloga, kao i odakle i dokle bi se ulica pod tim imenom prostirala.

Pročitajte još:

Čkalja, Bata, Taško… Mnoge beogradske ulice nazvane su po velikanima srpskog glumišta

Grad odlučio: Imena velikana srpskog novinarstva krasiće prestoničke ulice

Komisija potom razmatra predlog i, ako je saglasna, prosleđuje ga Ministarstvu za državnu upravu i lokalnu samoupravu. Ako je i mišljenje Ministarstva pozitivno, predlog dolazi u Skupštinu grada, a konačnu odluku donose odbornici.

Prema gradskoj odluci, neophodno je da prođu tri godine od smrti osobe kako bi ona mogla da dobije spomen-obeležje ili ulicu.

Pratite sve vesti iz Srbije i sveta na našem Telegram kanalu.

Instalirajte našu iOS ili android aplikaciju – 24sedam Vest koja vredi